Znanych jest wiele sposobów stymulowania rozwoju osobistego. Ostatnimi czasy popularność zyskuje mentoring, czyli relacja pomiędzy uczniem i mistrzem, która polega na rozwijaniu się ucznia przy pomocy mentora.
Czym jest mentoring?
Mianem mentoringu określamy relację miedzy dwiema osobami: uczniem oraz nauczycielem, która nastawiona jest na zdobywanie przez ucznia wiedzy i umiejętności. Najczęściej dotyczy roli zawodowej ale nie jest to regułą.
Co ciekawe, mentoring ma swoje korzenie w starożytności, a dokładniej w mitologii. Z pojęciem tym spotykamy się bowiem w "Iliadzie" Homera. Główny bohater, Odyseusz, przed wyprawą na Troję poprosił Mentora, starego i doświadczonego mędrca, aby pod jego nieobecność opiekował się jego żoną i synem.
Z mentoringiem spotykamy się obecnie między innymi w szkołach czy na uczelniach, na przykład relacja między studentem a wykładowcą, to także doktorant oraz jego opiekun naukowy. Celem mentoringu jest nie tylko odkrycie potencjału, jaki posiada uczeń, a również, a może przede wszystkim rozwijanie go i sprawianie, że lepiej pozna samego siebie i swoje możliwości.
Elementy i cechy mentoringu
Ta forma doradztwa opiera się na trzech kwestiach: inspirowaniu, przywództwie oraz wszechstronnej stymulacji. Inspiracja obejmuje wskazywanie ciekawych sfer i kierunków rozwoju poprzez osobę mistrza. Uczeń inspiruje się jego pomysłami, dokonaniami, wiedzą oraz poglądami i tym samym rozwija się. Przywództwo obejmuje partnerską pomoc w postaci opieki mądrzejszego i bardziej doświadczonego mentora, który wskazuje uczniowi jak rozwijać jego potencjał oraz co jeszcze zrobić, aby pozyskać niezbędne kompetencje. Wszechstronna stymulacja z kolei to zachęcanie ucznia do rozwoju w wielu sferach, również tych, niezwiązanych pozornie z jego zajęciem. Pozwoli mu to na bycie lepszym nie tylko zawodowo ale i prywatnie, co także przyczynić się może do efektywniejszego wypełniania obowiązków w pracy. Uczeń dzięki tym zabiegom rozwija nie tylko siebie ale i własną świadomość, jest odważniejszy i bardziej wydajny w działaniu. Elementami mentoringu są również swobodne doradztwo, fachowa pomoc oraz proces ewaluacji, czyli oceny prowadzonych działań. Mentor to osoba o większym doświadczenia, która jest w stanie pomóc uczniowi oraz dokładnie przeanalizować posiadane przez niego zasoby. Jedną z najważniejszych zasad mentoringu jest również zasada równości, stawiająca na tym samym poziomie mentora i jego ucznia, traktują się oni jak partnerzy.
Typy mentorów
Wyróżniamy wiele typów mentorów. Jednym z nich jest mentor branżowy, którego zadaniem jest przygotowanie kandydata lub już pracownika do pełnienia przez niego obowiązków zawodowych oraz zdobycia niezbędnych kwalifikacji. Kolejny rodzaj to mentor korporacyjny, jakiego spotykamy w dużych przedsiębiorstwach. Towarzyszy on pracownikowi praktycznie na wszystkich szczeblach kariery. Obecnie modny jest także mentor społeczny, którego rola nie ogranicza się jedynie do ścieżki zawodowej. Taka osoba spełnia funkcję doradczą, pomaga, nakierowuje działania u kogoś, kto znalazł się w trudnej sytuacji życiowej.
Mentoring a coaching - czym się różnią?
Wiele osób utożsamia mentoring z coachingiem ale nie jest to poprawne rozumowanie. Można go uznać za rodzaj coachingu, jednak pojęcia te nie są tożsame. W przypadku coachingu osoba samodzielnie dokonuje samorozwoju, przy pomocy wskazówek coacha. W przypadku mentoringu, mentor również udziela wskazówek ale jest też przewodnikiem, nauczycielem, modelem ucznia. Ponadto, mentoring trwa dłużej, nawet kilka lat, podczas gdy coaching jest wsparciem tymczasowym.
